De derde donderdag van november is een dag om eens 'totally flabbergasted' te worden. Het is dan namelijk Wereld Filosofiedag, opgericht door Unesco 'om te reflecteren op het reflecteren'. Filosofie is de eeuwenoude kunst van het nadenken, en dat is toch wat ons onderscheidt van de apen, dus nobel.
Op Wereld Filosofiedag mogen dus alle groten (en minder groten) der aarde bij elkaar komen om te brainstormen over de zin van het bestaan, het bewijs dat er een God is en of er nou echt leven op die puntjes in de hemel kan zijn. Plus, zegt UNESCO, filosofie helpt het stimuleren van alles wat een maatschappij nodig heeft; democratie, vrijheid, welvaart en geluk.
Sint Maarten staat voor ons voor het uithollen van pompoenen in een blokhut, gevolgd door het aansteken van een kaarsje, om zo met een lampion zo lang mogelijk op te mogen blijven, en uiteindelijk deze creatie met veel pyromaanse gedragingen op een vuurstapel te deponeren.
Nog steeds wordt ons hart dagelijks warm van de muziek die wij op de redactie draaien. Van Vader Abraham tot Metallica, van Tibetaanse monnikenkoren tot scheurende gitaarsolo's, het zijn de klanken van onze grote helden die ons de Dag doorbrengen.
Normaal gesproken zou hier een stuk staan over hoe mooi het Russisch kan zijn. Dat God kon spreken door de pennen van Tolstoi en Dostojevski. Maar dat was voordat Rusland besloot zijn ware aard te laten zien.
