Sint Maarten staat voor ons voor het uithollen van pompoenen in een blokhut, gevolgd door het aansteken van een kaarsje, om zo met een lampion zo lang mogelijk op te mogen blijven, en uiteindelijk deze creatie met veel pyromaanse gedragingen op een vuurstapel te deponeren.
Wie Sint Maarten was is voor veel mensen nog onbekend. Maar daar komt nu verandering in. Het is de naamdag van Sint-Martinus en wordt door (de meeste) onderzoekers gezien als een bedelfeest, zoals vroeger - in de wintermaanden - wel meer bij elkaar werd gebedeld. Het wordt overal anders gevierd, dat in Nederland zelfs per provincie verschilt. In Duitsland staat er traditiegewijs Gans op het menu. Andere landen zien het gewoon als voorloper van Sinterklaas.
Hoe dan ook, wij houden wel van dergelijke tradities, en al helemaal als we het kunnen aanmerken als Dag-Van. En die houden we in stand.
Normaal gesproken zou hier een stuk staan over hoe mooi het Russisch kan zijn. Dat God kon spreken door de pennen van Tolstoi en Dostojevski. Maar dat was voordat Rusland besloot zijn ware aard te laten zien.
Ons kaaslandje staat bekend om zijn molens. En geen gewone molens, nee, windmolens, watermolens én rosmolens. Tijdens de Nationale Molen- en Gemalendag gooien molenaren hun deuren open voor het grote publiek, zodat we een inkijkje krijgen in de industrie die Nederland ooit groot heeft gemaakt.
De Internationale Dag van de Culturele Diversiteit wordt ieder jaar op 21 mei door UNESCO georganiseerd. Het doel van de Dag is om de mensen de mogelijkheid te geven tijdelijk stil te staan bij het belang en het begrip van de waarden van culturele diversiteit en hoe we 'samen kunnen leven'.
