Terwijl we het altijd maar hebben over dat internet, sociale media, Web3 met blockchains en NFT's, vergeten we dat er daardoor ook vormen van massamedia uitsterven. Zoals “de krant”. Dat lazen we vroeger om te weten wat er gisteren gebeurde. En televisie. Dat is eigenlijk net als YouTube kijken, maar dan zonder zelf te kunnen kiezen wat er daarna komt. En dan is er nog het zogeheten 'radio', als een soort Spotify zonder playlists en met ads. Dat gebruikten ze vroeger om te communiceren met elkaar. Gaat via de lucht en zo, we snappen het ook niet precies. We snappen alleen dat je erop iedere dag naar dezelfde nummers kunt luisteren, of naar oeverloos geouwehoer over koetjes en kalfjes en soms wat file-informatie voor wie niet weet hoe Google Maps werkt.
Toegankelijk Maar waar zouden we zijn zonder UNESCO, die de radio’s van zolder heeft gehaald om eens even lekker hipster-nostalgisch te doen over deze gedateerde mechaniek? Zij hebben namelijk 13 februari uitgeroepen tot Wereld Radiodag. Op deze Dag moeten we eens bedenken waarom we eigenlijk geen draagbare radio op speakers in ons noodhulppakket hebben (want laten we eerlijk wezen; dat heeft u toch wel in huis?!). We staan ook stil bij hoe de radio heel toegankelijk zou zijn voor mensen in derdewereldlanden en hoe ze dat beter kunnen gebruiken om te communiceren dan door Twitter of iets dergelijks.
Nog steeds niet overtuigd dat de radio de primaire vorm van eenzijdige massacommunicatie zou moeten zijn? Kijk dan maar eens op de site van UNESCO.
Deze Dag bestaat al sinds 1996. Toen richtte de International Federation of Biomedical Laboratory Science (IFBLS) een Dag op voor hun eigen beroepsgroep.
Wij zijn geen wiskundigen. Wij schrijven stukjes. Cijfers, daar moet u bij ons niet mee aan komen zetten. Wiskunde lieten wij op de middelbare school vallen zodra het kon.
Er is iets poëtisch aan het metrisch stelsel. Vermenigvuldigen gaat met tien, honderd of duizend, een liter water weegt precies een kilo, en past exact in een kubieke meter.
