Sekswerk is gewoon werk, maar daar denken de autoriteiten, banken en de maatschappij helaas nog wel eens anders over. Sekswerkers hebben bijvoorbeeld vaak te maken met geweld en kunnen of durven dan minder snel bij de autoriteiten aan te kloppen. Ook is het voor sekswerkers moeilijk om een bankrekening te openen en kunnen ze zich niet anoniem registreren als zelfstandig ondernemer waardoor ze vaak financiële voordelen mislopen waar andere zzp'ers wel recht op hebben, zoals belastingvoordelen. Verschillende organisaties vragen jaarlijks op 3 maart aandacht voor die problemen.
Op 3 maart is het de Internationale Dag van de Rechten van de Sekswerker. De naam zegt genoeg: er wordt op die Dag aandacht gevraagd voor alle praktische problemen waar sekswerkers wereldwijd tegenaan lopen. Dat kan zowel draaien om veiligheid als zaken zoals de eerdergenoemde bankrekeningen. De Dag heeft geen specifieke organisator, maar wordt ondersteund door mensenrechtenorganisaties en instanties die opkomen voor sekswerkers.
De datum van de Dag is niet voor niks gekozen. Op 3 maart 2001 kwamen 25.000 sekswerkers uit India bij elkaar om op een festival te protesteren voor betere rechten. Sindsdien wordt de Dag ieder jaar gevierd op die dag.
De International Labour Organisation (ILO) roept sinds 2005 28 april uit tot Internationale Dag van Veiligheid op het Werk, onder de Engelse naam bekend als World Day for Safety and Health at Work.
Shoppen, dat doe je niet meer in een winkel. Online, daar moet je zijn als je boeken, films, boodschappen, of want dan ook wil kopen. De economie van online winkelen stijgt explosief, en de bezorgmarkt kan het aantal bestelde pakketjes maar nauwelijks aan.
Vroeger leek dit nog een welhaast communistisch taboe waar zelfs de meest linkse politieke partij zijn vingers niet aan durfde te branden, maar anno 2020 gaan er steeds meer serieuze stemmen om te experimenteren met een universeel basisinkomen.
