De Dag in Paars is een internationaal initiatief om Epilepsie bespreekbaar te maken. Op 26 maart ieder jaar worden er op allerlei plekken overal ter wereld mensen in paarse kleding aangetroffen. Zelfs in Antarctica zijn er mensen die aan de Dag meedoen.
Dat een Dag weinig nodig heeft om groots te worden wordt hier nog maar eens bewezen. Een Canadees meisje had zo veel last van haar epilepsie dat ze een stichting oprichtte en een website maakte. Nu helpt ze met deze Dag 50 miljoen mensen die wereldwijd aan epilepsie lijden. Gewoon omdat Cassidy wilde dat mensen meer te weten komen over epilepsie en bij elkaar komen om er over te praten. Goed initiatief!
Het is niet altijd even gemakkelijk om te werken in de zorg, zeker nu niet. Juist nu de lontjes kort zijn krijgt het IC- en ziekenhuispersoneel regelmatig te maken met boze wappies en een structureel gebrek aan waardering én salaris.
Ernstige zwangerschapsmisselijkheid, ook wel hyperemesis gravidarum genoemd, kan heel vervelend zijn voor vrouwen in verwachting. Naast een flinke lichamelijke impact heeft deze vorm van misselijkheid ook een grote impact op geest.
Artsen en verpleegkundigen krijgen vaak (terecht) veel aandacht, maar als hun werk erop zit begint het genezingsproces van de patiënt pas echt. Revalideren van een ziekte of ongeluk kan lang duren, en de groep helpers die het dan oppakt zijn essentieel voor de patiënt.
