Terrorisme heeft grote, ontwrichtende effecten op de maatschappij. De angst voor aanslagen kan ervoor zorgen dat politieke systemen fundamenteel veranderen, maar het is vooral het verlies van de slachtoffers ervan die de maatschappij het hardst treffen. Op 21 augustus is het de Internationale Dag voor Herdenking van Slachtoffers van Terrorisme, waarop we precies dat doen: we staan stil bij iedereen die is omgekomen of gewond is geraakt bij een aanslag.
Deze Dag is in het leven geroepen door de Verenigde Naties. Die gebruiken de Dag voornamelijk als een gedenkdag, maar ook om lidstaten te vertellen over de VN-resoluties die terrorisme moeten voorkomen.
De Dag is geen officiële viering in Nederland - u hoeft de vlag deze Dag dus niet halfstok te hangen, al mag dat natuurlijk wel. De Dag is er vooral een van bezinning.
Er is overigens ook een Europese Dag voor Slachtoffers van Terrorisme op 11 maart. Deze twee Dagen hebben in principe niets met elkaar te maken, al 'vieren' we hetzelfde. De datum van 11 maart is door de EU gekozen omdat daarop de aanslagen in Madrid plaatsvinden in 2006. De VN-Dag op 21 augustus heeft niet zo'n symbolische datum. U kunt hier meer informatie vinden.
Wens iemand een Fijne Internationale Dag voor Slachtoffers van Terrorisme!
Nee, we hebben het hier niet over "even de vaatwasser uitruimen", of "maak je kamer schoon!". En ook niet over die krantenwijk die je op zaterdag loopt.
De doodstraf is een barbaarse, negentiendeeuwse praktijk die je in beschaafde landen niet meer hoort tegen te komen. Toch? Nou, dat is helaas niet helemaal het geval.
"Ik denk, dus ik ben" is een belangrijk filosofisch concept, maar zie daar maar eens mee door de douane te komen. Identiteit bestaat anno nu uit meer dan alleen iemands hoop en dromen, maar ook uit een fysiek papiertje, een paspoort of een andere, vaak digitale vorm van bewijs dat je bent wie je bent.
