Terrorisme heeft grote, ontwrichtende effecten op de maatschappij. De angst voor aanslagen kan ervoor zorgen dat politieke systemen fundamenteel veranderen, maar het is vooral het verlies van de slachtoffers ervan die de maatschappij het hardst treffen. Op 21 augustus is het de Internationale Dag voor Herdenking van Slachtoffers van Terrorisme, waarop we precies dat doen: we staan stil bij iedereen die is omgekomen of gewond is geraakt bij een aanslag.
Deze Dag is in het leven geroepen door de Verenigde Naties. Die gebruiken de Dag voornamelijk als een gedenkdag, maar ook om lidstaten te vertellen over de VN-resoluties die terrorisme moeten voorkomen.
De Dag is geen officiële viering in Nederland - u hoeft de vlag deze Dag dus niet halfstok te hangen, al mag dat natuurlijk wel. De Dag is er vooral een van bezinning.
Er is overigens ook een Europese Dag voor Slachtoffers van Terrorisme op 11 maart. Deze twee Dagen hebben in principe niets met elkaar te maken, al 'vieren' we hetzelfde. De datum van 11 maart is door de EU gekozen omdat daarop de aanslagen in Madrid plaatsvinden in 2006. De VN-Dag op 21 augustus heeft niet zo'n symbolische datum. U kunt hier meer informatie vinden.
Wens iemand een Fijne Internationale Dag voor Slachtoffers van Terrorisme!
De hibaj is als kledingstuk controversieel én onbegrepen. Wereldwijd dragen miljoenen vrouwen een dergelijke hoofddoek, met uiteenlopende redenen. Soms wordt de hijab weliswaar een 'symbool van onderdrukking' genoemd door niet nader te noemen politici waar een hoofddeksel niet zo misstaan, maar in de meeste gevallen is de hijab ook juist een symbool van religieuze vrijheid, en een teken van genegenheid.
In de brede maatschappelijke LHBTI-discussie raakt een belangrijke seksueel georiënteerde groep een beetje ondergesneeuwd. Aseksuelen indentificeren zich niet op een van die manieren - ze voelen juist helemaal geen seksuele aantrekkingskracht tot wie dan ook.
Oudervervreemding is een psychologisch proces waarbij kinderen via manipulatie tegen één van de ouders wordt opgezet, meestal door de andere ouder. Dat is schadelijk voor de mentale gezondheid van het kind, en kan een gezinssituatie flink uit balans brengen.