In 1987 werd door 26 landen tijdens de Conventie Van Montreal besloten dat het maar eens afgelopen moest zijn met het kapot maken van de ozonlaag. Dat is de fragiele beschermlaag om de aarde heen die ons beschermt tegen allerlei soorten ruimtestraling. We maken het niet te ingewikkeld, feit blijft dat dat ding heel moet blijven en dat als we doorgaan met stoken, autorijden of haarlak spuiten dat niet zo blijft. In 1987 werd het Verdrag Van Montreal daarom opgesteld. Daar staat in dat deelnemende landen hun uiterste best zullen doen die ozonlaag te behouden.
Destructieve gedrag Ter herinnering aan dat Verdrag riepen de Verenigde Naties in 1994 16 september daarom uit tot Internationale Dag Ter Bescherming Van De Ozonlaag. Op die Dag worden campagnes gelanceerd om mensen meer bewust te maken van hun destructieve gedrag en worden overheden en bedrijven gestimuleerd minder vervuilend te werk te gaan. Want ook hier geldt: Duurzaamheid is hip.
Woestijnen zijn lastige dingen. Aan de ene kant zijn het hartstikke mooie ecosystemen, waar slechts een enkeling zich durft te wagen. Vijandig gebied waar man vs.
Van sommige uitvindingen is meteen duidelijk dat ze de wereld veranderen. De gloeilamp, de stoommachine, het internet... Maar de mensheid heeft dingen uitgevonden die erg belangrijk zijn maar altijd in de schaduw blijven.
We leven in onzekere tijden. De klimaatcrisis, leeggeviste oceanen, discussies over nieuwe kerncentrales... Het is allemaal funest voor onze planeet. Maar niet op de Dag van de Aarde!
