Ieder jaar op 31 maart vieren transgender-, LHBTI- en mensenrechtenorganisaties de Internationale Dag van de Transgenderrechten. Of misschien is een betere vertaling van de 'Transgender Day of Visibility' de Dag van de Transgenderzichtbaarheid. Dat is namelijk de achterliggende gedachte achter de Dag; dat transgender- en interseksepersonen nog dagelijks gediscrimineerd worden op allerlei vlakken, en dat ze daardoor niet zichzelf kunnen uiten zoals ze zouden willen.
Deze Dag heeft niet één specifieke organisator, maar wordt door de hele wereld aangegrepen om aandacht te vragen voor het fenomeen. Met voorlichtingscampagnes wordt begrip gevraagd en met rapporten met cijfers wordt de situatie van transgenders hard gemaakt. We leren op deze Dag hoeveel mensen zich als trans identificeren, maar ook de duistere cijfers zoals hoe zij minder goed mee kunnen komen in het openbare leven, het werkveld of simpelweg op straat. De Dag is bedoeld om aandacht te vragen voor 'de discriminatie en het geweld waar transpersonen mee te maken hebben.'
De baard is het ultieme bewijs van mannelijkheid. Niets zegt meer testosteron dan een volle lading gezichtshaar, en om dat mannelijke profiel te eren vieren we iedere eerste zaterdag in september de Internationale Dag van de Baard.
Een inheems volk klinkt als iets van ver weg. Afrika of zo. Zuid-Amerika. Overal behalve hier. Een inheems volk is een groep mensen die al generaties lang in hetzelfde gebied woont.
Mijnen zijn gevaarlijke dingen waar we zelfs anno 2019 nog veel last van hebben. Wereldwijd eisen land/zee/lucht-mijnen per jaar zo'n 6,000 levens, maar volgens de VN worden dat er wel 'substantieel minder'.
