De Internationale Dag van de Vermisten draait niet om die keer dat u uw huissleutels verloor. De Dag heeft een serieuze toon, en gaat om aandacht voor de duizenden vermiste personen op de wereld; mensen die door maatschappelijke problemen zoals drugsgeweld verdwijnen, en hoe we die problemen kunnen stoppen.
De oorsprong van de Dag van de Vermisten, ieder jaar op 30 augustus, ligt in Midden-Amerika. Daar richtte de (hou u vast) Federación Latinoamericana de Asociaciones de Familiares de Detenidos-Desaparecidos, (afgekort FEDEFAM en vrij vertaald de Latijns-Amerikaanse Federatie van Organisaties van Familieleden van Gevangenen en Vermisten) deze Dag op om aandacht te vragen voor al hun vermiste familie en vrienden.
Latijns-Amerika Daar in Latijns-Amerika verdwenen namelijk nogal eens mensen, vaak om politieke redenen. Waar die naartoe zijn is vrijwel altijd een raadsel (anders zouden ze immers niet vermist zijn), en dat drijft families daar vaak tot wanhoop. Gelukkig leven wij in een beschaafd land waar we meteen grootschalige zoekacties opzetten wanneer er iemand wordt vermist, maar ook wij kunnen ons steentje bijdragen aan deze Dag. Er worden dan overal campagnes gevoerd, bijvoorbeeld door Amnesty International. Er wordt aandacht gevraagd voor alle honderden, zoniet duizenden mensen die na (burger)oorlogen en natuurrampen nog vermist worden, en wat we allemaal kunnen doen om de politiek te beinvloeden hier meer tegen op te treden.
De Dag werd begin jaren '80 al gevierd, maar is sinds 2010 ook een Dag die officieel door de Verenigde Naties wordt ondersteund. Meer informatie over de Dag is te vinden op deze website van de VN, of gewoon elders op het internet.
Wens iemand een Fijne Internationale Dag van de Vermisten!
Wereld Vrijheidsdag, of de Dag van de Vrijheid, wordt ieder jaar op 9 november gevierd. Dat is natuurlijk niet toevallig, want wat gebeurde er op die dag in 1989?
Terrorisme heeft grote, ontwrichtende effecten op de maatschappij. De angst voor aanslagen kan ervoor zorgen dat politieke systemen fundamenteel veranderen, maar het is vooral het verlies van de slachtoffers ervan die de maatschappij het hardst treffen.
De slavenhandel is een zwarte periode uit onze geschiedenis. We hoeven er niet trots op te zijn, maar het is ook belangrijk dat we het niet wegmoffelen.
